Jaki może być cel obserwacji dziecka?
Cel obserwacji dziecka może być praktyczny, służący postawieniu diagnozy dotyczącej aktualnego poziomu rozwoju dziecka. Celem obserwacji powinno być wtedy przedstawienie zachowań prawidłowych i zaburzonych, opisanie zmian zachodzących w przebiegu tych zachowań, czy też w sposobie ich ujawniania się.
Inny cel obserwacji dziecka to cel poznawczy, czyli opis i interpretacja wszystkich zachowań dziecka, bądź opis wybranych aspektów zachowania dziecka w określonych strefach.
Co ważne, obserwacja dziecka zawsze musi być obiektywna. Kiedy jest to utrudnione, nauczyciel powinien notować zachowania dziecka, a ich interpretacji dokonywać dopiero po zakończeniu obserwacji na podstawie notatek.
Na jakie pytania powinna odpowiadać obserwacja dziecka?
Pisemna, przykładowa obserwacja dziecka powinna zawierać przede wszystkim fakty, czyli to, co nauczyciel może zobaczyć i usłyszeć, jak:
- czym dziecko się bawiło,
- jak długo się bawiło,
- z kim się bawiło,
- w jaki sposób manipulowało zabawkami,
- jaki był efekt zabawy.
Następnie nauczyciel może interpretować taką zabawę, oceniać ją i wyjaśniać. Przykładowo, może stwierdzić, że manipulowanie zabawkami było specyficzne lub zgodne z przeznaczeniem wybranych zabawek.
Co ważne, nie wolno mu mieszać opisu zachowania z jego interpretacją. Opis obserwacji dziecka nie może być też ogólnikowy lub fragmentaryczny. Nie można przedwcześnie umieszczać w nim wniosków.
Nie należy też zapominać o ujmowaniu opisów zachowań na tle kontekstu sytuacyjnego. Nauczyciel nie powinien też posługiwać się terminologią, która jest niejasna i utrudnia zrozumienie przedstawionych treści.
Obserwacja dziecka musi być systematyczna, dlatego trzeba powtarzać ją po to, aby zweryfikować wcześniej wysnute hipotezy na temat małego ucznia.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.